Ρόμπερτ Γουίλσον: Στα 83 του πέθανε ο εκφραστής του μοντέρνου θεάτρου

Ο Ρόμπερτ «Μπομπ» Γουίλσον υπήρξε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός με διακριτή υπογραφή στο έργο του

Στα 83 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή, μετά από σύντομη ασθένεια, ο Ρόμπερτ «Μπομπ» Γουίλσον, ένας από τους δημοφιλέστερους εκφραστές του μοντέρνου θεάτρου με πολύ συχνή παρουσία στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μόλις την προηγούμενη σεζόν είχε υπογράψει τη σκηνοθεσία της παράστασης «Τρεις ψηλές γυναίκες» του Εντουαρντ Άλμπι με τις Ρένα Πιττακή, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Λουκία Μιχαλοπούλου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και στη συνέχεια στο Ολύμπια του δήμου Αθηναίων, ενώ παλαιότερα, το 2007 παρουσίασε το Κουαρτέτο του Χάινερ Μύλλερ στο Φεστιβάλ Αθηνών, στη συνέχεια, το 2012 την Οδύσσεια βασισμένη στο έπος του Ομήρου, αλλά και τον Οιδίποδα που ανέβασε το 2019 στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Το 2022 παρουσίασε την παράσταση Οθέλλος του Τζουζέπε Βέρντι στην Εθνική Λυρική Σκηνή.

Η Λουκία Μιχαλοπούλου τον αποχαιρέτησε με μια ανάρτηση στο facebook:

Επίσης με μια ανάρτηση στο facebook και μια κοινή τους φωτογραφία, τον αποχαιρέτησε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου:

Ομιλία και κίνηση

Γεννημένος στις 4 Οκτωβρίου 1941 στο Γουάκο του Τέξας, ο Μπομπ Γουίλσον σπούδασε αρχικά οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Τέξας αλλά όταν συνάντησε τον Μπερντ Χόφμαν σε ένα εργαστήριο, που τον βοήθησε να αποκτήσει μια νέα σχέση με την ομιλία και την κίνηση, στράφηκε προς το θέατρο. Το 1963 εγκαταστάθηκε στο Μπρούκλιν της Νέα Υόρκης και στη συνέχεια αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Pratt με πτυχίο στην Αρχιτεκτονική. Το 1968 ίδρυσε προς τιμή του Μπερντ Χόφμαν το Byrd Hoffman School of Byrds, μια κολλεκτίβα τεχνών στην οποία δοκίμασε τις πρώτες του παραγωγές από τις οποίες απέκτησε τη φήμη του «τρομερού παιδιού της αβάν γκαρντ» εξαιτίας παραστάσεων χωρίς ή με ελεύθερο κείμενο όπως οι «The King of Spain» (1969), «Deafman Glance» (1970), «A Letter for Queen Victoria» (1974).

Το 1976 ήταν έτος ορόσημο για εκείνον καθώς συνεργάστηκε με τον μινιμαλιστή Φίλιπ Γκλας για την παράσταση «Einstein on the Beach». Μια όπερα που ξεπερνούσε τις τέσσερις ώρες σε διάρκεια και αμφισβητούσε όλες τις φόρμες της εποχής στη σκηνική σύνθεση. Με άλλους συνεργάτες σαν την Λόρι Αντερσον, τον Τομ Γουέιτς και τον Χάινερ Μίλερ, ο Γουίλσον συνέχισε να εμβαθύνει στο θέατρο εικόνας, φωτός και αργής εξέλιξης αναδεικνύοντας τη φόρμα, το ρυθμό και τη δομή μιας παράστασης.

Στη Σκάλα του Μιλάνου

Καταπιάστηκε με τον Σαίξπηρ, τον Ρακίνα, τον Μπρεχτ στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου διατηρώντας πάντα την υπογραφή του με μινιμαλιστικά σκηνικά, έντονες σκιές, πρόσωπα σαν μάσκες. Έκανε το ντεμπούτο του στη Σκάλα του Μιλάνου το 1979 με το μπαλέτο «Edison» και διατήρησε στα χρόνια που ακολούθησαν στενούς δεσμούς με αυτή. Στην ιστορία έμεινε η παράστασή του «Σαλώμη» του 1987 με κοστούμια από τον Τζιάνι Βερσάτσε. «Με την απώλεια του Μπομπ Γουίλσον χάνεται μια σημαδιακή φιγούρα του σύγχρονου πολιτισμού. Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, σκηνοθέτης και σκηνογράφος της πρόζας και της όπερας, ο Γουίλσον αντιμετώπιζε το θέατρο ως μια συνολική μορφή τέχνης, φροντίζοντας κάθε λεπτομέρεια των παραστάσεων που ανέβαζε. Η επιρροή της δουλειάς του ήταν διακριτή στις υπόλοιπες τέχνες και σε όλα τα επίπεδα της δημιουργικότητας», γράφει η Σκάλα του Μιλάνου στο μήνυμά της για το χαμό του Μπομπ Γουίλσον.

Ο Αμερικανός δημιουργός είχε βραβευθεί με τον Χρυσό Λέοντα στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1993, το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου το 1997 και το Praemium Imperiale το 2023 για τη συμβολή του στην τέχνη του θεάτρου.

Το 1991 ίδρυσε το Watermill Center στο Long Island, ένα κέντρο έρευνας που λειτούργησε ως εργαστήριο για νέους δημιουργούς από όλο τον κόσμο. Εκεί ζούσε ο Ρόμπερτ Γουίλσον περιστοιχισμένος από το αρχείο του, ντεκόρ παραστάσεων, έργα τέχνης, σχέδια και πρωτότυπα. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή ο Αμερικανός δημιουργός περιστοιχισμένος από τους αγαπημένους του ανθρώπους.

newsbomb.gr/