Ρασπούτιν: Tο απίστευτο τέλoς του έκφυλου και σατανικού ψευτοκαλόγερου…

Πώς ο αγράμματος Σιβηριανός χωρικός έγινε κυρίαρχος στην τσαρική αυλή;

Μία από τις πλέον σκοτεινές προσωπικότητες όχι μόνο της τσαρικής Ρωσίας αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας είναι ο Γκριγκόρι Γεφίμοβιτς Νόβιχ (Novykh), γνωστότερος ως Ρασπούτιν («ο διεφθαρμένος»).

Το Pokrovskoe, γενέτειρα του Ρασπούτιν

Σύντομη βιογραφία του Ρασπούτιν

Ο Ρασπούτιν γεννήθηκε στο Pokrovskoe, ένα χωριό της Σιβηρίας το 1869. Αν και φοίτησε σε σχολείο ήταν εντελώς αγράμματος. Σε ηλικία 18 ετών στράφηκε προς τη θρησκεία. Βρέθηκε σε μοναστήρι του Βερχοτούριε όπου μυήθηκε στη διδασκαλία των «Μαστιγούμενων». Διαστρεβλώνοντας τα κηρύγματά τους, ο Ρασπούτιν διατύπωσε το δικό του δόγμα σύμφωνα με το οποίο, η σεξουαλική εξάντληση ήταν το καλύτερο μέσο για να φτάσει ο πιστός στη «θεία αταραξία» και πιο κοντά στον Θεό. Έφυγε όμως από το μοναστήρι πριν γίνει μοναχός και επέστρεψε στη γενέτειρά του. Εκεί παντρεύτηκε σε ηλικία μόλις 18 ετών, την Προσκόβια Φιοντόροβνα Ντουμπρόβινα (1865-1936), με την οποία απέκτησαν εφτά παιδιά, από τα οποία επέζησαν, μέχρι την ενηλικίωση τους μόνο τα τρία: Η Μαρία, ο Ντμίτρι και η Βαρβάρα. Θεωρητικά, ο Ρασπούτιν και η Προσκόβια έμειναν παντρεμένοι ως τον θάνατό του (1916), αλλά στην πράξη κάτι τέτοιο δεν έγινε σε καμία περίπτωση καθώς σύντομα ο Ρασπούτιν άρχισε να ταξιδεύει. Έφτασε μάλιστα ως το Άγιο Όρος και τα Ιεροσόλυμα ζώντας από τις δωρεές των χωρικών. Μάλιστα αυτοανακηρύχθηκε «στάρετς», δηλαδή άνθρωπος του Θεού με πνευματικά χαρίσματα, θεραπευτικές, αλλά και προφητικές ικανότητες. Το 1903 έφτασε στην τότε πρωτεύουσα της Ρωσίας Αγία Πετρούπολη, έχοντας τη φήμη του μοναχού (που δεν ήταν) με υπερφυσικές ικανότητες (που δεν είχε).

Γελοιογραφία που δείχνει την επιρροή του Ρασπούτιν στο τσαρικό ζεύγος

Τον υποδέχτηκαν ο Επίσκοπος Θεοφάνης, επιθεωρητής της Θεολογικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης, και ο Επίσκοπος του Σαράτοφ Ερμογένης που πίστεψαν τις φήμες γι’ αυτόν. Το 1905 η φήμη του Ρασπούτιν ως ατόμου που επικοινωνεί με τον Θεό είχε φτάσει σε όλη τη Ρωσία. Στην τσαρική Αυλή και τους αριστοκρατικούς κρατικούς κύκλους της χώρας υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για τον μυστικισμό και τον αποκρυφισμό. Ο Ρασπούτιν κατάφερε να εισέλθει στην υψηλή κοινωνία καθώς ασκούσε επιρροή, ιδιαίτερα στις γυναίκες. Σίγουρα διέθετε απαράμιλλη πειστικότητα, ενώ δεν αποκλείεται να είχε και κάποιες πνευματιστικές ικανότητες.

Η γέφυρα από την οποία ρίχτηκε στον ποταμό Νέβα ο Ρασπούτιν

Ο Ρασπούτιν στο παλάτι

Σύντομα η φήμη του Ρασπούτιν έφτασε και στο παλάτι. Τον σύστησαν στον τσάρο Νικόλαο Β’ και την τσαρίνα Αλεξάνδρα οι πριγκίπισσες Μιλίτσα και Αναστασία, κόρες του βασιλιά του Μαυροβουνίου, που ήταν παντρεμένες με τους αδελφούς μεγάλους δούκες Πέτρο και Νικόλαο Νικολάεβιτς και ο Επίσκοπος Θεοφάνης (1905). Ο Ρασπούτιν όμως άρχισε να έχει τεράστια επιρροή στο βασιλικό ζεύγος μετά το 1908 όταν κλήθηκε από την Αλεξάνδρα να θεραπεύσει τον αιμοφιλικό διάδοχο του θρόνου Αλεξέι Νικολάγεβιτς. Η τσαρίνα είχε απογοητευτεί από την επιστήμη και κατέφυγε στον Ρασπούτιν που είχε αποκτήσει τη φήμη ότι διαθέτει και θεραπευτικές ιδιότητες. Καθώς κατάφερε να απαλύνει τον πόνο του παιδιού, ίσως με υπνωτισμό πέτυχε να μετατρέψει σε υποχείριά του τον Νικόλαο και ιδιαίτερα την Αλεξάνδρα.

Ο τσάρος Νικόλαος Β' με τη σύζυγό του και τα παιδιά τους Color by Klimbim All the images colored by me can be downloaded for free for any purposes but commercial. THESE MATERIALS CANNOT

Το τσαρικό ζεύγος δεν έδωσε καμία σημασία στα λόγια του γιατρού της βασιλικής οικογένειας Ντερβένκο, ότι ο Ρασπούτιν φρόντιζε πάντα να φτάνει στο πλευρό του διαδόχου όταν η κρίση άρχιζε να υποχωρεί και η αιμορραγία θα σταματήσει έτσι κι αλλιώς. Ο πανούργος ψευτοκαλόγερος είχε παρατηρήσει πολύ καλά τα συμπτώματα της ασθένειας του Αλεξέι και φρόντιζε να εμφανίζεται πάντα την κατάλληλη στιγμή. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει στο τσαρικό ζεύγος ότι το πεπρωμένο του παιδιού και της δυναστείας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικό του. Ο Ρασπούτιν αφού απέκτησε την τυφλή εμπιστοσύνη του Νικόλαου και της Αλεξάνδρας, ιδιαίτερα αυτής, έκανε το παλάτι φέουδό του…

Η τσαρίνα Αλεξάνδρα με τα παιδιά της, μια νοσοκόμα και τον Ρασπούτιν το 1908

Αν και μπροστά στην τσαρική οικογένεια εμφανιζόταν ως ταπεινός και άγιος χωρικός έξω από την Αυλή ο Ρασπούτιν δεν άργησε να θυμηθεί τις παλιές του συνήθειες. Κηρύσσοντας ότι η σωματική επαφή μαζί του έχει εξαγνιστικά και θεραπευτικά αποτελέσματα συγκέντρωσε γύρω του διάφορες ερωμένες, ενώ επιχείρησε να συνευρεθεί ερωτικά με πολλές ακόμα. Όλα όσα έκανε ο Ρασπούτιν άρχισαν να φτάνουν στα αυτιά του τσάρου ο οποίος τα θεωρούσε συκοφαντίες. Μάλιστα προχωρούσε σε αποπομπές από διάφορα αξιώματα ή μεταθέσεις σε απομακρυσμένες επαρχίες όσων καταφέρονταν εναντίον του ψευτοκαλόγερου. Όμως το 1911 η κατάσταση είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ύστερα από σχετική εισήγηση του πρωθυπουργού Π.Α. Σολίπιν ο τσάρος εξόρισε τον Ρασπούτιν, όμως μετά την παρέμβαση της συζύγου τον επανέφερε. Αποφάσισε δε να μην δίνει πλέον καμία σημασία σε όσα ακούγονταν για τον Ρασπούτιν.

Ο Γιουσούποφ πυροβολεί τον Ρασπούτιν στο ανάκτορό του © Look and Learn

Τον Σεπτέμβριο του 1915 κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Νικόλαος Β’ αποφάσισε να αναλάβει προσωπικά τη διοίκηση του ρωσικού στρατού αφήνοντας τη διαχείριση των εσωτερικών υποθέσεων της Ρωσίας στην Αλεξάνδρα. Ο Ρασπούτιν ως προσωπικός σύμβουλος της τσαρίνας σε αυτό το χρονικό διάστημα βρήκε την ευκαιρία να παρεμβαίνει σε ζητήματα από τον διορισμό εκκλησιαστικών αξιωματούχων ως την επιλογή των υπουργών της κυβέρνησης. Φυσικά, οι περισσότεροι απ’ όσους επέλεγε ήταν τυχοδιώκτες. Παράλληλα, ο Ρασπούτιν εμπλεκόταν και σε στρατιωτικά θέματα. Η προπαγάνδα του για σύναψη ειρήνης με τη Γερμανία ανταποκρινόταν στα απόκρυφα συναισθήματα της γερμανικής καταγωγής αυτοκράτειρας. Η γερμανική κατασκοπεία επωφελήθηκε από τις στενές σχέσεις Αλεξάνδρας και Ρασπούτιν και με πράκτορες της κατάφερνε να αποκτά πληροφορίες και μυστικά που μόνο αυτά τα δύο άτομα γνώριζαν. Η άποψη ότι ο Ρασπούτιν ήταν πράκτορας των Γερμανών κυριαρχούσε εκείνη την εποχή σε ορισμένους «υψηλούς κύκλους» της Ρωσίας. Και βέβαια ο… προικισμένος Ρασπούτιν συνέχιζε αδιάκοπα τα όργια ενώ η εμπλοκή του και στα στρατιωτικά-πολεμικά θέματα είχε ολέθρια αποτελέσματα.

Ο Νικόλαος Β' το 1900

Η δολοφονία του… εφτάψυχου Ρασπούτιν - Μια απίστευτη ιστορία

Κάποιες δολοφονικές απόπειρες εναντίον του Ρασπούτιν είχαν αποτύχει. Στα τέλη του 1916 τα πράγματα με τον σατανικό ψευτοκαλόγερο είχαν φτάσει στα άκρα. Έτσι, τέσσερις επιφανείς Ρώσοι, ακραίοι συντηρητικοί, ο Φέλιξ Γιουσούποφ σύζυγος της ανιψιάς του τσάρου, ο Βλαντίμιρ Μιτροφάνοβιτς Πουρίσκεβιτς (μέλος της Δούμας), ο ξάδελφος του τσάρου, Μέγας Δουξ, Ντμίτρι Πάβλοβιτς και ο γιατρός Λαζοβέρ κατέστρωσαν ένα σχέδιο για την δολοφονία του Ρασπούτιν. Πίστευαν ότι έτσι θα τελείωναν τα σκάνδαλα που κλόνιζαν το τσαρικό καθεστώς.

Felix Yusupov

Ο Γιουσούποφ ο πλουσιότερος άνθρωπος εκείνης της εποχής στη Ρωσία διεφθαρμένος χαρακτήρας κι ο ίδιος, τα μεσάνυχτα της 29^ης Δεκεμβρίου 1916 κάλεσε σπίτι του τον Ρασπούτιν για να γνωρίσει την ωραιότατη σύζυγό του κάτι που ο διαβολικός «καλόγερος» επιθυμούσε διακαώς. Ο Φέλιξ Γιουσούποφ οδήγησε τον Ρασπούτιν στην τραπεζαρία του σπιτιού του, που βρισκόταν στο υπόγειο. Από τον πρώτο όροφο ακούγονταν δυνατές συζητήσεις και μουσική. Ο Φέλιξ είπε στον Ρασπούτιν ότι ήταν καλεσμένοι της γυναίκας του, που θα έφευγαν σε λίγο. Έτσι βρήκε την ευκαιρία να του προσφέρει γλυκίσματα και κρασί. Ο γιατρός Λαζοβέρ είχε αλείψει τα γλυκίσματα με κυανιούχο κάλιο. Το ίδιο δηλητήριο είχε ρίξει και στο κρασί. Η ποσότητα του δηλητηρίου μπορούσε να οδηγήσει στον θάνατο τουλάχιστον τρία άτομα. Ο Ρασπούτιν άρχισε να καταβροχθίζει με βουλιμία τα γλυκίσματα και να πίνει κρασί. Το μόνο που έπαθε όμως ήταν ένα προσωρινό κάψιμο στον λαιμό! Ο Φέλιξ έντρομος έβλεπε τον Ρασπούτιν να μην παθαίνει απολύτως τίποτα! Ήταν άτρωτος άραγε;

Ο Ρασπούτιν με τα παιδιά του

Αργότερα διατυπώθηκε η άποψη ότι η ένωση των σακχάρων του κρασιού με τα γαστρικά υγρά μείωσαν σε μεγάλο βαθμό τη δράση του κυανιούχου καλίου. Ο Γιουσούποφ με το πρόσχημα ότι ήθελε να δει γιατί δεν φεύγουν οι καλεσμένοι της γυναίκας του, την οποία ο Ρασπούτιν ανυπομονούσε να γνωρίσει ανέβηκε στον επάνω όροφο. Έντρομος είπε στους άλλους «συνωμότες» τι είχε συμβεί στο υπόγειο και αποφασισμένος να εξοντώσει τον Ρασπούτιν πήρε ένα περίστροφο και κατέβηκε πάλι κάτω. Ο Ρασπούτιν δεν είχε πάθει απολύτως τίποτα. Κάποια στιγμή είδε σ’ έναν τοίχο έναν σταυρό και πήγε να τον περιεργαστεί. Ο Γιουσούποφ βρήκε την ευκαιρία που περίμενε. Τρέμοντας πυροβόλησε πισώπλατα τον Ρασπούτιν που έπεσε στο πάτωμα. Στο υπόγειο κατέβηκαν και οι άλλοι «συνωμότες». Ο Ρασπούτιν μούγκριζε σαν θηρίο και ούρλιαζε από πόνο. Τελικά έμεινε ακίνητος και σιωπηλός. Όλοι πίστεψαν ότι ήταν νεκρός. Ανέβηκαν στον πάνω όροφο για να κανονίσουν πώς θα απαλλαγούν από το πτώμα.

Ο Ρασπούτιν περιστοιχιζόμενος από πλήθος γυναικών

Ο Γιουσούποφ όμως ήταν φανερά ανήσυχος. Κατέβηκε πάλι στο υπόγειο και είδε με ανακούφιση τον Ρασπούτιν ξαπλωμένο ανάσκελα και ακίνητο. Όταν όμως πήγε πάνω του, το ένα μάτι του ρασοφόρου άνοιξε. Το άγριο βλέμμα του διασταυρώθηκε με το έκπληκτο βλέμμα του Γιουσούποφ. Ο Ρασπούτιν κατάφερε να σηκωθεί και επιτέθηκε στον Φέλιξ. Τα μαλλιά του έπεφταν στο πρόσωπο δίνοντάς του την εικόνα βρικόλακα. Τα μακριά γένια και το ράσο του ήταν βουτηγμένα στο αίμα που έτρεχε ασταμάτητα από την πλάτη και το στήθος του. Με τα σκληρά και μεγάλα νύχια του προσπάθησε να αρπάξει από τον λαιμό τον Γιουσούποφ. Αυτος κατάφερε να ξεφύγει και ανέβηκε στον πάνω όροφο, για να μεταφέρει στους υπόλοιπους όσα έγιναν στο υπόγειο. Επωφελούμενος από την απουσία του Φέλιξ, ο Ρασπούτιν ανέβηκε στις σκάλες και από μία μυστική πόρτα βγήκε στην αυλή του επιβλητικού κτιρίου. Ο Γιουσούποφ και ο Πουρίσκεβιτς τον αντιλήφθηκαν και έτρεξαν να τον προλάβουν πριν βγει στον δρόμο και τον δουν οι περαστικοί. Όλα γύρω ήταν κατάλευκα από το πυκνό χιόνι που είχε πέσει.

Τέλος φόρμας

Ο Ρασπούτιν με το μαύρο ράσο ήταν εύκολος στόχος. Ο Πουρίσκεβιτς τον πυροβόλησε δύο φορές, χωρίς να τον πετύχει. Η τρίτη σφαίρα του όμως βρήκε τον Ρασπούτιν στην πλάτη και η τέταρτη στο κεφάλι. Ο διαβολικός ρασοφορος κυλίστηκε στο χιόνι σφαδάζοντας. Οι δύο «συνωμότες» τον πλησίασαν. Όμως αυτός «ξαναζωντάνεψε» και επιχείρησε να συρθεί προς την έξοδο. Ο Πουρίσκεβιτς του έριξε μια δυνατή κλοτσιά στο κεφάλι αλλά ο Ρασπούτιν δεν πέθαινε! Με μεγάλη δυσκολία οι δύο άνδρες τον μετέφεραν στο εσωτερικό του σπιτιού. Ο Ρασπούτιν ανέπνεε! Ο Φέλιξ τον χτύπησε πολλές φορές στο πρόσωπο με ένα ρόπαλο.

Ο Ρασπούτιν με τη σύζυγό του Προσκόβια

Ο «καλόγερος» ανέπνεε ακόμα, όταν τον τύλιξαν πολλές φορές με ένα χοντρό ύφασμα για να πεθάνει από ασφυξία. Τον έδεσαν, τον έβαλαν σε ένα σακί και τον πέταξαν από μια μικρή γέφυρα στον ποταμό Νέβα. Ο Ρασπούτιν πέθανε πιθανότατα από πνιγμό. Το πτώμα του ξεβράστηκε σε μια όχθη του Νέβα, την Πρωτοχρονιά του 1917. Αναγνωρίστηκε αμέσως και η Αστυνομία δεν άργησε να συλλάβει και τους δολοφόνους του που εξορίστηκαν. Ο θάνατος του Ρασπούτιν γέμισε από χαρά τα λαϊκά στρώματα της Ρωσίας. Μοναδική απαρηγόρητη ήταν η τσαρίνα Αλεξάνδρα, που μάλλον είχε και αυτή ερωτικές σχέσεις με τον Ρασπούτιν. Αλλά και ο Νικόλαος Β’ λέγεται ότι ήταν ένας από αυτούς που κρατούσαν το φέρετρο του «καλόγερου»!

Ο Ρασπούτιν νεκρός

Ο Ρασπούτιν και η Οκτωβριανή Επανάσταση

Η παρουσία του Ρασπούτιν στο παλάτι ήταν καταστροφική. Αρκούσε ένα, ανορθόγραφο βέβαια, σημείωμά του, για να αναλάβει υψηλή θέση στη Διοίκηση και την Εκκλησία κάποιος που ο ίδιος υποδείκνυε. Τα άτομα αυτά ήταν κατά κανόνα ανίκανα και διεστραμμένα. Ο Ρασπούτιν ολοκλήρωσε τη σήψη που επικρατούσε στα ανάκτορα της Πετρούπολης, επιτάχυνε την πτώση της δυναστείας των Ρομανόφ και συντέλεσε στην κάμψη του ηθικού του λαού και την αποδιοργάνωση του στρατού. Δυο μήνες περίπου μετά τη δολοφονία του Ρασπούτιν, η επανάσταση των Δημοκρατικών ανέτρεψε και συνέλαβε τον τσάρο και την οικογένειά του. Αργότερα η τσαρική οικογένεια πέρασε στα χέρια των Μπολσεβίκων που τους εκτέλεσαν στο Εκατερίνμπουργκ το καλοκαίρι του 1918. Όλοι οι νεκροί, πλην του τσάρου, φορούσαν στον λαιμό τους ένα μενταγιόν με τη φωτογραφία του Ρασπούτιν…