Α. Τι είναι διαμεσολάβηση

Η Διαμεσολάβηση είναι η αναζήτηση λύσης, από τα αντιμαχόμενα μέρη σε μια διαφορά τους, μέσω μιας κοινά αποδεκτής διαδικασίας και σε ουδέτερο τόπο, παρουσία και με βοήθεια ενός τρίτου προσώπου, του διαμεσολαβητή. Πρόκειται για τις λεγόμενες «win-win situations», όπου με την επίλυση της διαφοράς έχουν όφελος και οι δύο πλευρές.

Στη διαδικασία αυτή κεντρικό ρόλο κατέχει ο Διαμεσολαβητής, ο οποίος με τις τεχνικές που χρησιμοποιεί ενεργεί ως καταλύτης και επιτρέπει, συχνά στο χρονικό διάστημα μιας ημέρας την επίλυση της διαφοράς ακόμα και όταν οι προηγηθείσες διαπραγματεύσεις, είτε μεταξύ των ίδιων των μερών είτε μεταξύ των δικηγόρων τους, έχουν αποτύχει.

Η Διαμεσολάβηση ορίζεται σύμφωνα με το ν. 3898/2010 («για τη Διαμεσολάβηση στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις»), με τον οποίο ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία με αριθμό 2008/52 ΕΚ.

Β. Διαδικασία της Διαμεσολάβησης

Η διαδικασία της διαμεσολάβησης συνήθως ξεκινά με μια κοινή συνάντηση του διαμεσολαβητή με τα μέρη που παρίστανται υποχρεωτικά με τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.

Αφού ενημερωθούν αναλυτικά από τον διαμεσολαβητή για την όλη διαδικασία, παρουσιάζουν τις απόψεις τους για την μεταξύ τους διαφορά. Στη συνέχεια, ακολουθούν κατ΄ ιδίαν συναντήσεις μεταξύ του διαμεσολαβητή και του κάθε μέρους, προκειμένου αυτός να διερευνήσει την ουσία της υπόθεσης και να βοηθήσει τα μέρη στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις προσανατολίζοντάς τα προς τα συμφέροντα τους και μεταφέροντας από τη μία στην άλλη πλευρά προτάσεις, πάντα, όμως, με την συναίνεσή τους καθόσον η διαδικασία διέπεται από την αρχή της εμπιστευτικότητας.

Στο τέλος της διαδικασίας ο διαμεσολαβητής συντάσσει το πρακτικό της διαμεσολάβησης, το οποίο περιλαμβάνει, εκτός των άλλων στοιχείων, τη συμφωνία επίλυσης και υπογράφεται από όλους τους συμμετέχοντες στη διαδικασία. Έπειτα κατατίθεται από τον Διαμεσολαβητή στη γραμματεία του αρμόδιου Πρωτοδικείου και αποτελεί και εκτελεστό τίτλο.

Γ. Ο ρόλος του Διαμεσολαβητή

Ο Διαμεσολαβητής ως τρίτο ουδέτερο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο πρόσωπο, φέρνει σε επαφή τα μέρη, οργανώνει τον μεταξύ τους διάλογο, τα συμβουλεύει, τα ενθαρρύνει, και δια μέσου των κατάλληλων διαπραγματευτικών τεχνικών τα βοηθάει να καταλήξουν σε μία κοινώς αποδεκτή λύση, χωρίς, όμως, να υποβάλλει ο ίδιος σχέδιο επίλυσης. Δεν επιτρέπεται να προβεί σε οποιαδήποτε υπόδειξη προς τα μέρη, ούτε να επιβάλλει τη δική του γνώμη. Και φυσικά, δεν εκδίδει καμία απόφαση. Τα μέρη είναι αυτά που αποκλειστικά θα διαμορφώσουν τους όρους της συμφωνίας τους.

Ο Διαμεσολαβητής στη σχετική διαδικασία λειτουργεί ως καταλύτης αφού διασφαλίζει τον ήρεμο και πολιτισμένο χαρακτήρα της συζήτησης και ακούει ενεργά. Κατανοεί τις εκατέρωθεν θέσεις και οικοδομεί σχέσεις εμπιστοσύνης για τα μέρη τηρώντας την αρχή της εμπιστευτικότητας και τους κανόνες δεοντολογίας που εφαρμόζονται διεθνώς, και διευκολύνει στην εύρεση κατάλληλων, αποδοτικών και κοινά αποδεκτών λύσεων.

Δ. Ο ρόλος του δικηγόρου των μερών

Εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος του δικηγόρου που θα παρασταθεί μαζί με τον πελάτη του σε μια Διαμεσολάβηση, καθώς με κατάλληλες τεχνικές και μεθόδους δρουν καταλυτικά στην εξεύρεση της καλύτερης δυνατής και αμοιβαία επωφελούς για τα μέρη λύσης.

Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα, εκ του Νόμου (αρ. 8 παρ. 1 Ν. 3898/2010),τα μέρη υποχρεούνται να παρίστανται στη διαδικασία με πληρεξούσιο δικηγόρο, ο δικηγόρος θα πρέπει να εξοικειωθεί με το διαπραγματευτικό και ελαστικό χαρακτήρα της διαδικασίας, να προετοιμαστεί σωστά και να χρησιμοποιήσει τις σωστές τεχνικές διαπραγμάτευσης ώστε να αποφέρει λύσεις προσαρμοσμένες στις εξειδικευμένες απαιτήσεις των πελατών του.

Ε. Τα πλεονεκτήματα της Διαμεσολάβησης

Η Διαμεσολάβηση αποτελεί σύγχρονο τρόπο επίλυσης διαφορών με αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα που είναι τα εξής:

- η ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και ευελιξία,

- το χαμηλό κόστος (σε σύγκριση με τη δικαστική διαμάχη και τη διαιτησία),

- η εύκολη πρόσβαση και η απλότητα της διαδικασίας, που είναι απαλλαγμένη από δικονομικούς τύπους και διεξάγεται σε εμπιστευτική βάση,

- η διασφάλιση της ενεργητικής συμμετοχής των μερών,

- ο προσανατολισμός στα ουσιαστικά συμφέροντα των εμπλεκομένων και όχι στα τυπικά δικαιώματά τους,

- ο μη δεσμευτικός χαρακτήρας της διαδικασίας, αφού τα μέρη είναι ελεύθερα να αποχωρήσουν όποτε το επιθυμούν,

-η διασφάλιση των δικαιωμάτων των μερών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να προσφύγουν σε δικαστήριο, εκτός βέβαια αν η διαμεσολάβηση καταλήξει σε συμφωνία.

ΣΤ. Διαφορές που υπάγονται στη Διαμεσολάβηση

Σύμφωνα με το άρθρο 2 ν. 3898/2010 με τίτλο «Υπαγόμενες διαφορές», διαφορές ιδιωτικού δικαίου μπορούν να υπαχθούν σε διαμεσολάβηση «με συμφωνία των μερών, αν αυτά έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της διαφοράς». Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική δεκτικές διαμεσολάβησης είναι, ενδεικτικά, οι ακόλουθες υποθέσεις:

-Οι διαφορές οικογενειακής φύσης, π.χ. διαφορές για επιδίκαση διατροφής, υποθέσεις με αντικείμενο την επιμέλεια και επικοινωνία ανηλίκων κ.λπ.

-Οι διαφορές εργατικής φύσης, π.χ. διαφορές από την καταβολή του μισθού, υπερωριών κ.λπ., από μεταβολή των όρων εργασίας, από προσβλητική σε βάρος εργαζομένου μεταχείριση ή διακριτική συμπεριφορά, αλλά και παρενόχληση, διαφορές μεταξύ των ίδιων των εργαζομένων κ.λπ.

-Οι εμπορικές διαφορές, διαφορές κατά τον τερματισμό ή την αλλαγή των όρων σε μακροχρόνιες εμπορικές σχέσεις-ειδικά εμπορικές συνεργασίες μεταξύ ελληνικών επιχειρήσεων και αλλοδαπών οίκων. Ιδίως διαφορές εντός οικογενειακών επιχειρήσεων καθώς και διαφορές που προκύπτουν κατά την εξυγίανση επιχειρήσεων με οικονομικά προβλήματα (γίνεται ιδιαίτερη μνεία για τα άρθρα 99 επ. του νέου ελληνικού Πτωχευτικού Κώδικα, με βάση τα οποία ορίζεται διαμεσολαβητής για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας και εύρεσης σχεδίου αναδιάρθρωσης των οφειλών της επιχείρησης προς Τράπεζες και τρίτους)

-οι ασφαλιστικές διαφορές, π.χ. καθορισμός αποζημίωσης από ασφαλιστικές συμβάσεις, και ιδίως οι διαφορές υποθέσεων που αφορούν τροχαία ατυχήματα,

-οι μισθωτικές διαφορές, π.χ. υποθέσεις για μείωση μισθώματος λόγω οικονομικής κρίσης, καθώς και διαφορές μεταξύ συνιδιοκτητών σε πολυκατοικίες,

-οι κατασκευαστικές διαφορές, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου, π.χ. για την τιμολόγηση επιπλέων εργασιών, για εργασίες που έγιναν κακότεχνα, στις οποίες απαιτείται ταχύτητα επίλυσης της διαφωνίας, με σκοπό την απρόσκοπτη συνέχιση της εκτέλεσης του έργου,

-οι διαφορές αθλητικής φύσης, π.χ. οικονομικές διαφορές μεταξύ αθλητών, προπονητών και ομάδων, εμπορικής φύσεως διαφορές στα πλαίσια του αθλητισμού κ.λπ. καθώς και

-πλήθος άλλων διαφορών, όπως οι διαφορές πνευματικής ιδιοκτησίας, οι καταναλωτικές διαφορές και οι διαφορές που προκύπτουν στο ηλεκτρονικό εμπόριο

- οι διαφορές σε ναυτικές υποθέσεις

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους